Monday, May 2, 2011

ჯადოსნური ჯოხი



პიარი საქართველოში პოპულარული გახდა, თუმცა არა მისი რეალური გაგებით, რატომღაც ბოლო დროს მესმის სიტყვები გაპიარება, დაპიარება და ა.შ ვფიქრობ, რატომ გახდა პიარი ასეთი პოპულარული, რომ ყველას უნდა დაკავდეს პიარით ? ალბათ ერთი კონკრეტული პასუხი ამ კითხვებზე არ არსებობს.
მაინც შევეცდები გამოვყო რა პრობლემებთან გვაქვს საქმე და როგორ შეიძლება ამ პრობლემების მოგვარება. პირველი და ალბათ უმთავრესი ჩემი არზრით პიარის –პიარია. ალბათ პიარმა ვერ დაარწმუნა სხვადასხვა ორგანიზაციები თუ პიროვნებები პიარის ეფექტურობაში, რადგან ძნელია რეალური პიარის მენეჯმენტი, რომელიც გაცილებით მეტ ენერგიასა და დაკვირვებას მოითხოვს.
შემდეგი კომპონენტი განათლებაა, აღარ შევეხები ზოგად განათლებას, რომელიც პიარ სპეციალისტს სჭირდება მაგალითად სოციალური მეცნიერებების ცოდნა, და კონკრეტიკაზე გადავალ, ვფიქრობ განათლებასა და უნარებში არის პრობლემა, მიუხედვად მრავალი მცდელობისა მაინც ბუნდოვანია პიარ სპეციალისტის განათლების ცოდნის და უნარების შეფასება, მიუხედვად იმისა, რომ პიარის სწავლება საქართველოში დაახლოვებით ათი წელია მიმდინარეობს მაინც ბაზარი გაჯერებულია არაუნივერსიტეტებიდან გასული კადრებით, რატომ !? ალბათ ბაზაარს უფრო მეტი უნდა ვიდრე საუნივერსიტეტო სწავლებაა, ასვევე ერთ-ერთ მიმართულებად მინდა დავასახელო პიარის მცდარი გაგება რაც მნიშვნელოვანია. ერთი ნაცნობი შემხდვდა და მითხრა, რომ გაიგო რომ მე პიარ სპეციალისტი ვარ, მეც პიარში ვმუშაობო, გამიკვირდა ამ ბოლო დროს იმდენი ადამიანი მეუბნება ამ ფრაზას………. . . ყველას რათქმაუნდა ვეუბნები რას აკეთებთო და მათი ჩამონათვალიდან 10 პროცენტიც არ არის პიარი, რატომ ხდება ესე ? ერთმნიშვნელოვნად შეიძლებ ითქვას, რომ ბაზარზე მოთხოვნილება არსებობს პიარ სპეციალისტებზე თუმცა ამ მოთხოვნას სპეციალისტები მხოლოდ ნაწილობრივ აკმაყოფილებენ, ამ სტატიის დაწერის დორს გადავხედე საერთაშორისო გამოცდილებას სადაც სიტუაცია სხვაგვარია, ანუ მათ ძირითადად, ვგულისხომ ევროპულ გამოცდილებას, კომუნიკაციების მენეჯმენტში გაჰყავთ პიარი და რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს უფრო მარტივ ფუნქციებს ითხოვენ პიარ სპეციალისტებისაგან, რადგან მათ გამოცდილება უფრო მეტია აქვთ პროფესინალებიც მძლავრად არიან ბაზარზე წარმოჩენილი, მაგრამ მათთვის მთავარია მისი პროფესიონალიზმი კონკრეტულ სფეროში და არა ზოგადად პიარში, ისევ სწავლების თემას მივუბრუნდები უკვე მეხუთე წელია ლექციებს ვკითხულობ თითქმის ყველა უნივერსიტეტში სადაც ისწავლება პიარი და, რომ ვთქვა არ არის რესურსითქო არ ვიქნები მართალი. თუ კარგად დავაკვირდებით რამოდენიმე ადამიანი დადის ერთი კომპანიიდან მეორეში და რათქმაუნდა ახალი აქაც არაფერი ხდება, აქ მოყვანილი პრობლემებიდან ალბათ ყურადღება მისაქცევი კომპანიების შეხედულება პიარზე, რამოდენიმე კომპანიის ხელმძვღვანელმა მითხრა: “არ ვენდობი პიარსო”, რადგან მას წარსულში ცუდი გამცდილება ქონდათ პიართან დაკავშირებით, მესმის მათი, ხშირ შემთხვევაში სიტუაცია ასეთია, კომპანია პიარ მენეჯერს სთხოვს ისეთი სამუშაოს შესრულებას რაც ან მისი საქმე არ არის ან ვერ შეძლებს მის გაკეთებს აი აქ იქმნება პრობლემა, პიარ მენეჯერს სამსახურის დაკარგვა არ უნდა და შესაბამისად თახმდება ამ წინადადებას, აი აქ იწყება კონფლიქტი.

პროფესიონალი პიარ სპეციალისტი იმით გასხვავდება არაპროფესიონალისგან, რომ მან იცის პიარის და საკუთარი შესაძლებლობები, ერთ-ერთმა პიარ სპეციალისტმა მითხრა ორი წელი ვასწავლიდი კომპანიებს რა უნდა მოეთხოვათ ჩემთვისო.

მანამ სანამ ამ პოსტს დავწერდი ვფიქრობდი რას მომცემს ამ პრობლემებზე საუბარითქო ანუ მკვეთრი ზღვარის გავლება პროფესიონალებსა და დილეტანტებს შორის, თან მოგეხსენებათ ესეთი სტრატეგია არსებობს, როდესაც ადამიანზე კარგს ვერაფეს ამბობ ჯობია გაჩუმდეო, ან მეორე ხშირად, რომ მეკითხებიან ამათუიმ პიარ მენეჯერს თუ იცნობ და როგორიაო – მე ხუმრობით ვპასუხობ ხოლმე “პიარ სპეციალისტებს თავდაუსხმელობის აქტი გვაქვს გაფორმებულითქო” ვფიქრობ ამ გაჩუმებამაც მოგვცა ეს შედეგი, ეხლა საქმე ლაპარაკის ნაცვლად რომ იყოს რა უნდა გავკეთოთ:
ვფიქრობ, როგორც ყველა საქმეში თანმიმდევრული მუშაობაა საჭირო. პირველი და უმთავრესი პიარის არსის და მისი საქმიანობის მკვეთრად და გასაგებად აღწერაა საჭირო, შემდგე პიარ ასოციაციის შექმა, რომლიც პროფესიონალურ სტანდარტებს დაამკვიდრებს და იზრუნებს, როგორც დარგის ასევე წევრების განვითარებაზე, ეს შორეული პერსპექტივა-საკმაოდ რეალურია, რამოდენიმე წლის წინ ენთუზიაზმით აღსავსე პიარ სპეციალისტებმა პიარ ასოციაცია პრაიმი შევქმენით (რომელიც ევროპული პიარ ასოციაცია პრაიმ ევროპის ოფიციალური წარმომადგენლობაა საქართველოში) რომლის ერთ-ერთი დამფუძნებლი მეც ვარ. პრაიმმა საკმაოდ ეფექტურად იმუშავა ორი წლის განმავლობაში და შეეცადა ქართული პიარის და ევროპული გამოცდილების გაზიარებას. ვფიქრობდით ასოციაცია გადაიზრდებოდა დიდ სოლიდურ პიარ ასოციაციაში, რომელიც არ შედგა, რათქმაუნდა მე არ ვარ მომხრე ომი გამოვუცხადოთ არაპროფესიონალებს ეს არ არის ღირსეული საქმე. პიარი დადებითი მხარის წარმოჩენას გულისხმობს და არ მალავს არსებულ სიტუაციას, ვფიქრობ ასოციაციამ პირიქით პროფესიონალური სტანდარტები და პროფესინალები უნდა წარმოაჩინოს, ჯერ კიდევ დიდი ხნის წინ წერდა პიარის მამა ედვარდ ბერეისი, რომ მომხდარიყო პიარ სპეციალისტების ლიცენზირება, მთელს მსოფლიოში აქ მოყვანილ პრიბლემბს არეგულირებს ასოციაციები და გაერთიანებები, რომლებიც საკმაოდ გავლენიანი არიან. ბარსელონაში ყოფნის დორს ერთ-ერთი ლექტორი ვინც ლექციებს მიკითხვადა დავინტერესდი ვინ არისთქო და მის სავიზიტო ბარათზე შემდეგი რამ ამოვიკითხე: პიარ სააგენტოთა აცოციაციის თავმჯდომარე, გაკვირვებული დავჩი, რომ პიარ სპეციალიზტებზე ხომ ცაკლე ზრუნავენ და კიდევ სააგენტოებზე დამატებით პიარ საგენტოთა ასოციაცია, ალბათ ჩვენთანც დადგება დორო ასეთი ორგანიზაციებისთვის.. ხო მართლა წინ ვლაპარაკობდი კომპანიების დაკვეთაზე.. ხშირ შემთხვევაში მათი დამოკიდებულება პიარის შესხებ მცდარია მათ პიარი ჯადოსნური ჯოხის შემცვლელი ჰგონიათ, ერთ-ერთმა კომპანიის ხელძღვანელმა მითხრა რა გინდათ კარგ რამეს გთავაზობთ გაყიდეთ ჩემი მომსახურებები და მოგების 20 პორცენტს მოგცემთო, მაგრამ რათქმაუნდა ეს ყოველივე დანახარჯების გარეშე უნდოდა, მე ვუთხარი ჩვენი სააგენტოს მომსახურება გაგვიყიდეთ და მოგების 60 პროცენტს მოქცემთქო

გული შემტკივა ამ პროფესიაზე რადგან მიყვარს და მიუხედვად ჩემი დაკავებულობისა მაინც ვცდილობ პიარის რეალური სახის შესახებ გავაგებინო ყველას, ეს არის პროცესი, გზა, რომლიც არ მთავრდება. კარგია გამონათქვამია “ძალა ერთობაშია” და ალბად ყველამ ცოტა რამ, რომ გავაკეთოთ ამ პროფესის დადებით მხარით წარმოჩენისათვის კარგი იქნება. ამ პროფესიაში მომუშავე ადამიანების შეფასების კრიტერიუმი მათი იმიჯი უნდა იყოს, რომელიც რათქმაუნდა მათი გაკეთებული საქმეების შედეგია ნათქვამია: “საქმემან შენმან წარმოგაჩინოსო”
და ბოლოს მინდა ამ სიტყვებით დავასრული. რომელიც იმედს მაძლევს.

წყალნი წავლენ და წამოვლენ, ქვიშანი დარჩებიანო . . .